باغچه مجازی

درختان اکالیپتوس در شمار گونه های جنگلی سریع الرشد محسوب می شوند که بومی اقیانوسیه، به ویژه استرالیا هستند و در حدود ۲۰۰ سال است که در کشورهایی غیر از استرالیا که رویشگاه طبیعی آن است، کشت می شوند.

اکالیپتوس ها به صورت گسترده در نواحی گرمسیری، نیمه گرمسیری و معتدل دنیا کشت شدند، به نحوی که تا سال ۲۰۰۰ میلادی مساحتی بالغ بر بیش از ۱۰ میلیون هکتار از سطح زمین را پوشاندند.

اکالیپتوس درختی بلند یا پوستی صاف، زبر یا فلس مانند است. رنگ پوست آن خاکستری تا خاکستری مایل به قهوه ای است. ارتفاع این گیاه در مرحله بلوغ به 50 تا 80 متر نیز می رسد. بیشتر در مناطق ساحلی و نیمه گرمسیری می روید.

شاهپسند درختی با نام علمی Lantana camara، که با عناوین پرچم اسپانیا و لانتانا غرب هند نیز شناخته می شود ، یک گونه گیاه گلدار در خانواده شاهپسند (Verbenaceae) بومی مناطق گرمسیری آمریکا است.

شاهپسند درختی به عنوان یک گیاه زینتی و بعضاً گونه مهاجم در بسیاری از مناطق گرمسیری و استوایی در نظر گرفته شده است.

درخت خرما از قدیمی ترین درختانی است که توسط بشر کشت می شده است. باستان شناسان احداث نخلستان‌ها را به پنج هزار سال پیش نسبت داده‌اند.

 مصرف سرانه خرما در ایران ۷ کیلوگرم است که میانگینی از مصرف سرانه ۲۵ کیلوگرمی استان‌های جنوبی و ۱ کیلوگرمی سایر استان‌ها می‌باشد.

 در میان کشورهای اروپایی، اسپانیا پیشینه بیشتری در کشت خرما دارد. خرما از دورانِ باستان در رژیم غذایی انسان وجود داشته است و یکی از قدیمی‌ترین میوه‌های کشت شده توسط انسان بوده است.

نارنگی همچنین با نام ماندرین نیز شناخته می شود. مزهی ترش و شیرین تری از پرتقال دارد. در پزشکی سنتی ایرانی طبع این میوه را سرد و تر می‌دانند.

 نارنگی های ماندارین اصولاً ازاسپانیا می آیند و با درصد کمتری از مکزیک و مراکش هم تامین می شود.در چین و آمریکا نیز به میزان بسیار زیاد کشت می شوند.

در حدود بیست نوع مختلف انار که شامل واریته های بسیار متنوعی میباشد در دنیا موجود است. انار از گیاهان بومی ایران بشمار می آید، و امروزه به صورت وحشی در کلیه سواحل دریای شمال و نقاط استپی معتدل نظیر جنگلهای غرب در لرستان، کردستان، بختیاری و فارس میروید.

 ایرانیان از حدود سه هزار سال پیش با کشت انار آشنائی داشتند و با کشت مداوم آن در نقاط مختلف و مساعد آنرا به صورت اهلی درآورده و با سلکسیونهای متعدد موفق به کشت ارقام پر محصول و مرغوب تجاری در کلیه مناطق از جمله در نواحی حاشیه کویر مرکزی ایران شدند.

 به گونه ای که هم اکنون شهرهای مستقر در این مناطق از عمده ترین مراکز استقرار باغات انار میباشند.

سلامتی و طول عمر رهبر معظم انقلاب صلوات

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

Onion ( پیاز ) ، گیاهی است 2 ساله از خانواده Alliaceae ( آلیاسه ) ، که منشا آن ایران و افغانستان بوده و از آنجا به سایر نقاط دنیا انتقال پیدا کرده است .

این گیاه دارای خواص بسیار زیادی میباشد واز زمان‌های ماقبل تاریخ وجود داشته است‌.

مردم مصر و کلده از آن در غذاهایشان استفاده می‌کرده‌اند‌. مخصوصاً در مصر پیاز در مراسم مذهبی به‌کار می‌رفته و احترام خاصی داشته است‌.

یونانیان و رومیان نیز آن را می‌شناخته و مصرف می‌کرده‌اند.

گیاهان سرمنشا زنجیره غذایی حیات بر روی کره زمین و به عنوان ثروت ملی هر کشور محسوب می‌شوند. پسته یکی از مهمترین اقلام صادراتی ایران است که بیش از 23% از ارزش کل صادرات ایران را بخود اختصاص داده است.

پسته یکی از گیاهان مهم در تیره پسته سانان (Anacardiaceae) است. تیره پسته سانان با حدود 60 جنس و 600 گونه ،تیره‌ای مهم در بین گیاهان می‌باشد. پسته به صورت خودرو در شمال شرقی ایران و اسیای مرکزی و افغانستان وجود دارد.

زمان کاشت کدو فصل بهار است. روش کاشت کدو  به صورت خطی می‌باشد. فاصله خطوط از یکدیگر ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر و فاصله بوته‌ها از یکدیگر بر روی خطوط ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر می‌باشد.

در صورت امکان بذرها را پیش از کاشتن، به جهت افزایش قدرت جوانه زنی، ۱۲ الی ۲۴ ساعت در آب خیس کنید. محل قرار گرفتن هر بذر در زیر خاک ۲ تا ۳ سانتیمتر می‌باشد.

بهتر است کشت به صورت جوی و پشته‌ای انجام شود و ضمناً بذرها به علت حساسیت گیاه به بوته میری، در بالای پشته‌ها  کشت می‌شوند. دانه‌های این گیاه را مستقیما در محل اصلی می‌کارند و در هر نقطه چند دانه بذر را بر روی کپه کاشت قرار می‌دهند و پس از سبز شدن، نهال‌های اضافی را قیچی و یا قطع می‌کنند تا در هر نقطه یک بوته قوی باقی بماند. خاک را تا سبز شدن بذرها مرطوب نگه دارید.

پس از قوی شدن گیاه آبیاری محصول چهار یا پنج روز یکبار (بصورت غرقابی) کاهش پیدا می‌کند. یکنواخت بودن توزیع آب در طی فصل رشد باعث جلوگیری از ریزش گل و کاهش میوه بستن و نیز جلوگیری از ایجاد عارضه پوسیدگی می‌گردد.

پس از آنکه بوته‌ها رشد کردند آنها را به قیم می‌بندند (قیم، قطعه چوبی است که کنار بوته قرار می‌دهند تا بوته از آن بالا برود و یا آن که در دو سوی خطوط دو میله فلزی یا چوبی در زمین فرو می‌کنند و با بستن ریسمان به آن به وسیله ریسمان‌هایی ساقه بوته را به آن وصل می‌نمایند تا نهال در ارتفاع رشد کند و روی زمین گسترده نشود).

از برگهای گیاه ریحان در آشپزی بسیاری از کشورهای دنیا استفاده می شود. این برگها به صورت تازه، چاشنی غذا و یا به عنوان ادویه مورد استفاده قرار می گیرد.

بذرهای ریحان در آب متورم شده و لایه ای ژلاتینی دور آن را احاطه می کند. در بسیاری از نوشیدنی ها و دسرهای آسیایی از بذر ریحان استفاده می شود.

ریحان گیاهی علفی و یکساله به ارتفاع 30 تا 130 سانتیمتر است. برگهای آن متقابل، سبز روشن و نازک است. گلها کوچک، سفید و در گل‌آذینهای خوشه ای قرار دارند. میوه ریحان از نوع فندقه است. وقتی یک ساقه گل می دهد، تولید برگ در آن ساقه متوقف و آن ساقه چوبی می شود.