باغچه مجازی

ماش نیز مانند سایر گیاهان خانواده بقولات می تواند نیتروژن خاک را تثبیت کند. گاهی اوقات از این گیاه به عنوان کود سبز استفاده می شود. از ماش برای علوفه حیوانات نیز استفاده می شود. ماش حداقل چهار زیرگونه دارد که عبارتند از: cordata ، nigra ، sativa و segetalis .

ورمی کمپوست ( Vermicompost ) یا ورمی کالچر ( Vermiculture ) به فرایند استفاده از کرمها برای تجزیه مواد زاید و تبدیل آنها به کمپوست گفته میشود. تجزیه بیولوژیکی مواد زاید مانند زباله های آشپزخانه علاوه بر کاهش مشکل زباله در کره زمینه فواید زیادی برای خاک و گیاهانی که در آن پرورش داده میشوند دارد.

بررسی های باستان شناسی و فسیل شناسی گیاهی نشان می دهد که ذرت پیوسته به صورت یک گیاه زراعی عمده تقریباً از 5000 سال پیش در مکزیک و گواتمالا کشت می شده است و بومی این نواحی است. کریستف کلمب، یک سال پس از ورود به قاره آمریکا، بذر ذرت را با خود به اسپانیا برد. این گیاه از آنجا به پرتقال و سپس به دیگر کشورهای اروپایی برده شد. از آنجا هم این گیاه به قاره آفریقا و تعدادی از کشورهای آسیایی از جمله هند و ژاپن راه یافت. 

کشورهای عمده تولیدکننده ذرت عبارتند از: ایالات متحده آمریکا، یوگسلاوی و رومانی، روسیه، ایتالیا، چین، آرژانتین، برزیل و آفریقای جنوبی. در ایران ذرت معمولا در گرگان و گنبد، خوزستان، کرمانشاه، خراسان، گیلان و مازندران تولید می گردد. 

لوبیا یک گیاه علفی یکساله است که در سراسر دنیا برای میوه های خوراکی و نیز بذور خشک یا میوه های نارس مصرف می شود. به هر دو شکل مصرفی آن لوبیا اطلاق می گردد. برگها بعضی اوقات بعنوان سبزی و کاه آن بعوان علوفه مصرف دارد. همه ی گونه های خانواده ی لگوم باکتری های تثبیت نیتروژن دارند.

تولید لوبیا در سراسر دنیا توزیع شده است، در قاره هایی از قبیل آفریقا، آسیا، اروپا یافت می شود. برزیل و هند بزرگترین تولید کنددگان لوبیا خشک بوده و چین بزرگترین تولید گننده لوبیا سبز می باشد.

خصوصیات ظاهری : گیاهی یکساله است که دارای یک ریشه اصلی راست و ریشه های فرعی فراوان است. در روی ریشه های کوچک لوبیا غده های قهوه ای رنگ نامنظم تثبیت کننده ازت قرار گرفته اند. 

دانستنیهای علمی : گیاه Cucurbita moschata گونه ای است که از هردوی آمریکای مرکزی و بخشهای شمالی آفریقای جنوبی نشات گرفته است. این گیاه شامل رقم هایی از کدو است که عموماً به گرما و هوای مرطوب مقاومتر از سایر رقم های کدو است.

گونه های اجدادی جنس کوکوربیتا قبل از ورود به زندگی انسانی و اهلی شدن، در حال حاضر در آمریکا هنوز وجود دارد. با گذشت زمان و پیشرفت علم کشاورزی و با استفاده از ژنتیک، بذر کدو اصلاح گردیده و سپس بذر اصلاح شده در تولید انبوه مورد بهره برداری قرار گرفت. بزرگ ترین کشور تولید کننده روغن تخم کدو، چین و کشورهای اروپای شرقی هستند.

خصوصیات ظاهری : اندازه این میوه می‌تواند بسیار بزرگ شود. بزرگ‌ترین کدو تنبل دنیا وزنی بیش از ۸۰۰ کیلوگرم داشته‌است.: یک گیاه علفی است که دارای ساقه های بلند و خزنده و برگهای پهن است.

گلهای این گیاه زرد و میوه آن شبیه خربزه و یا خیلی بزرگتر از آن می باشد. برگهای پنج لبی که گلهای نر و ماده آن جدا از هم بر روی گیاه قرار می گیرند. گلها به رنگ زرد و پنج لبی می باشند.گلهای ماده کوتاهتر از گلهای نر می باشند.

تخم کدو به صورت بو داده و یا خام خورده می شود. نوع بیضوی آن به خاطر استفاده از تخم آن کاشته می‌شود.

تاریخچه:

      پیاز یکی از سبزی های مهم و مشهور دنیا است این سبزی در بیشتر نقاط دنیا کشت میشود . پیاز بومی جنوب غرب آسیا و احتمالا مربوط به ناحیه بین فلسطین و هندوستان و یا منطقه شرق مدیترانه میباشد ،کشور مصر به خاطر کشت نوعی پیاز مشهور بوده ،کشت آن مربوط به 5000 هزار سال قبل از میلاد میرسد در اهرام مصر پیاز کشف گردیده است.

در نوشته ای یونان و روم مطالبی در مورد پیاز به چشم میخورد هم چنین در کتاب مقدس مسیحیان از آن نام برده شده است. هم چنان تاریخ مصر حاکی از آن است که پیاز قبل از زمان اسارت عبری ها در آنجا زراعت می شده و ورود بذر آن نیز متعلق به زمان خیلی قبل می باشد و بعضی درباره مبدأ و پیدایش آن مشکوک اند و میگویند که زادگاه آن نواحی آسیای مرکزی یا غربی می باشد.

کشت این نبات در امریکا بعد از سفر کریستف کلمب در آنجا هم آغاز شد چنانچه امروز آمریکا یکی از بزرگترین تولید کنندگان پیاز می باشد و همه ساله مقادیر زیادی از محصولات خود را وارد بازار های جهانی اورپا و آفریقا می کند و از این راه منفعت زیادی را می برد.

از جمله تولید کنندگان مشهور دیگر این نبات کشور چین می باشد و دلیل آنهم موجودیت انواع مختلف پیاز و پراگندگی انواع وحشی و اهلی این نبات در چین میباشد.

در افغانستان نیز پیاز  به پیمانه وسیع زرع شده و تاریخ کشت آن بر میگردد به قبل از اسلام و اغلب عقیده بر این دارند که بذر پیاز از افغانستان از طریق راه ابریشم به هند و چین برده شده و در آنجا کشت مروج شده است.

زعفران گیاهی است نیمه گرمسیری و در نقاطی که دارای زمستانهای ملایم و تابستان گرم و خشک باشد بخوبی می روید. مقاومت زعفران در مقابل سرما زیاد است و لیکن چون دوران رشد آن مصادف با پائیز و زمستان و اوایل بهار است طبعا در این ایم به هوای مناسب و معتدلی نیاز دارد. 

در دوره خواب یا استراحت گیاه (تابستان) بارندگی یا آبیاری برای آن مضر است بنابراین کشت و کار آن در مناطق گیلان و مازندران و مناطق گرم جنوب کشور معمول نیست.

اراضی آفتاب گیر و بدون درخت که ضمنا در معرض بادهای سرد نیز نباشد برای رشد زعفران مناسب است. با این وجود در برخی از روستاهای بیرجند و قاین در زیر سایه بوته های زرشک و درختان بادام که در تابستان کمتر آبیاری می شوند کاشته می شود.

 حداکثر دمای این گیاه بین 40 تا 35 درجه سانتی گراد و در ارتفاع بین 1300 تا 2300 متر از سطح دریا عملکرد خوبی را نشان داده است.