باغچه مجازی

 در کتب سنتی با نام های «ترخون»، «طرخون» ، «الحوزان»، گفته شده است به فرانسوی آن را Estragon و Amose petit dragon و Forgon و Dragone و به انگلیسی Taragon و Estragon گفته می شود، گیاهی است از خانواده Compositae تیره فرعی Radeae نام علمی آن Artemisia dracunculus L می باشد.

مشخصات

طرخون گیاهی است پایا. ساقه آن زیاد بلند نمی شود و ارتفاع آن در حدود 60 سانتی متر . برگهای آن سبز تیره. دراز، باریک و نوک تیز و متناوب و بدون دمبرگ برگهای پایین ساقه کمی بزرگتر و تقریبا دندانه ها آن را به 3 قسمت تقسیم می کند و نوک تیز است. گلهای آن سبز مایل به زرد به صورت خوشه که از کنار برگها وصل به ساقه ظاهر می شود.

یک پژوهشگر گیاهان دارویی در خراسان‌جنوبی گفت: ترخون می‌تواند جانشین نمک شود و کسانی که از مصرف نمک منع شده‌اند مثل بیماران قلبی، کسانی که پرفشاری خون دارند، یا اشخاص چاق که مجبور به پیروی از رژیم غذایی بی‌نمک شده‌اند می‌توانند به جای نمک ترخون در غذای خود مصرف کنند و علاوه‌بر این‌که غذای خود را با نمک احساس کنند از طعم مطبوع و خواص شفابخش ترخون نیز استفاده کنند.

از برگهای گیاه ریحان در آشپزی بسیاری از کشورهای دنیا استفاده می شود. این برگها به صورت تازه، چاشنی غذا و یا به عنوان ادویه مورد استفاده قرار می گیرد.

بذرهای ریحان در آب متورم شده و لایه ای ژلاتینی دور آن را احاطه می کند. در بسیاری از نوشیدنی ها و دسرهای آسیایی از بذر ریحان استفاده می شود.

ریحان گیاهی علفی و یکساله به ارتفاع 30 تا 130 سانتیمتر است. برگهای آن متقابل، سبز روشن و نازک است. گلها کوچک، سفید و در گل‌آذینهای خوشه ای قرار دارند. میوه ریحان از نوع فندقه است. وقتی یک ساقه گل می دهد، تولید برگ در آن ساقه متوقف و آن ساقه چوبی می شود.