تاغ درختچه ای است از خانواده Amaranthaceae که بومی کشورهای فلسطین، اردن، مصر، عراق، عربستان،ایران، امارات متحده عربی، افغانستان ، پاکستان و چین می باشد.
این درختچه مقاومت زیادی در برابر خشکی و گرما دارد وبه علت سیستم ریشه ای گسترده ای که دارد جهت گسترش کویر از آن استفاده می شود.
پراکنش جغرافیایی این درختچه در کشور ما به شرح زیر می باشد:
کرمان(غرب هامون جا زموریان شرق دشت لوت )سیستان وبلو چستان (اطراف نصرت اباد حاشیه مرز افغانستان بین کوه ملک سیاه و زابل زاهدان به زابل ) سمنان(منطقه حفاظت شده توران : بین احمد آبادوزمان آباد 2کیلومتری شمال چاه جم 15کیلو متری جنوب شزق طرود چاه جم حسینیان به جندق ) اصفهان (جندق انارک رباط خان غرب طبس 20-30 کیلو متری خور به بیابانک ).
این درختچه تا 4.5 متر رشد می کند ،تنه تاغ محکم و چروکیده می باشد و پوستی به رنگ خاکستری روشن دارد .
چوب این درخت با دوام و سنگین می باشد .
شاخه های سال قبل مایل به سفید می باشند و پوشیده از ترکهای حلقوی متراکم هستند شاخه های یک ساله سبز کم رنگ نسبتا سخت شکننده به قطر 1 تا 2 میلی متر می باشند.
شاخه ها در گیاهان جوان، راست و در گیاهان مسن سر به زیر و افتاده هستند.
برگها کوچک و فلس مانند هستند .
گلهای این گیاه در اردیبهشت و خرداد شکوفا می شوند و به رنگهای زرد ،سفید،صورتی هستند .
این گلها همزمان هم نر هستند و هم ماده و دانه ها در شهریور می رسند.
نگهداری از گیاه تاغ بسیار ساده می باشد:
نور: باید در آفتاب کامل قرار داشته باشد .(در سایه رشد نمی کند)
خاک: خاک شنی و لومی خوب زهکشی شده ، خاک مناسب برای رشد تاغ می باشد.
(این درختچه در خاکهای قلیایی و شور و فقیر نیز به خوبی رشد می کند.)
دما: 16 درجه دمایی مناسب است (البته این درختچه تحمل سرمای زیاد را دارد )
شرایط مرطوب برای این گیاه مناسب نمی باشد.
این درخت با آب و هوای خشک و زمینهای نسبتا" شور نواحی کویری بسیار سازگار بوده و در خاکهای سبک و شنی و همچنین بر روی تپه های شنی بخوبی رشد و نمو می کند.بهمین دلیل از اهمیت بسزایی در رابطه با کویر و تثبیت شنهای روان در مناطق کویری کشور برخوردار است در خت تاغ بدلیل حفظ رطوبت خاک موجبات رشد و نمو سایر گیاهان طبیعی را فراهم می آورد بطوری که منطقه تاغ کاری شده پس از مدتی به صورت مرتع مشجری در می آید .
خواص این گیاه به شرح زیر می باشد:
1- تثبیت خاکهای شنی و بیابان زدایی.
2-چوب این درختچه با دوام بوده برای نجاری مورد استفاده قرار می گیرد.
3- به عنوان سوخت ، چوب این درختچه ارزش زیادی دارد.
تکثیر: 1- کاشت بذر: بذر این گیاه را در بهار در گلخانه بکارید ، وقتی به اندازه کافی رشد کردند در گلدانهای مجزا بکارید بهتر است در طول مدت اولین زمستان در گلخانه بمانند و پس از آن به بیرون منتقل شوند.
2- قلمه چوب نیم رسیده در مرداد و در یک قاب ماسه ای
تاغ گیاهی مقاوم بوده و بیماری خاصی آن را تهدید نمی کند.
: منابع
http://aob.oxfordjournals.org/content/96/3/399.full
http://www.arkive.org/white-saxaul-tree/haloxylon-persicum/
نارگیل
http://www.irandeserts.com/contenthttp://www.pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Haloxylon+persicum
