باغچه مجازی

وبلاگ محمد حسین توکلی

باغچه مجازی

وبلاگ محمد حسین توکلی

باغچه مجازی

* محمد حسین توکلی هستم فارغ التحصیل رشته مهندسی کشاورزی گرایش مهندسی علوم خاک از دانشگاه شهید باهنر کرمان
* فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشته مدیریت بازرگانی گرایش کارآفرینی

* هدف: عضو وزارتخانه جهاد کشاورزی دولت صاحب الزمان(عج)

برای آشنایی با سوابق کاری بنده و اطلاعات تماس به منوی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید.

آخرین نظرات

قرنفل

دوشنبه, ۱۶ شهریور ۱۳۹۴، ۰۵:۲۴ ب.ظ

قَرَنفُل گیاهی است دوساله از جنس میخک ها (Dianthus)، راسته میخک سانان (Caryophyllales)، خانواده میخکیان  (Caryophyllaceae).

قرنفل گل های کوچک، مخملی به رنگ های صورتی، سفید، قرمز، بنفش و مخلوط سفید و قرمز دارد که به تعداد زیاد در یک گل آذین چترمانند با هم مجتمع می شوند.

عمر گل ها به چند هفته می رسد. قرنفل گیاهی است بوته ای، با گل های معطر که در باغ ها به عنوان گیاه زینتی کشت می شود. قرنفل و میخک را گاه یکی می گیرند.

اصل نام آن کَرَن پهول از زبان هندی و به معنای «گل گوش» است که صورت عربی شدهٔ آن به شکل قرنفل درآمده است.  کرن در هندی به معنای گوش و پهول به معنای گل است. زنان اهل هند آن را در سوراخ گوشواره در گوش می کردند تا بسته نشود. واژه کرن پهول در هندی بعداً به معنای عام گوشواره نیز به‌کار رفت.

رنگ گل ها در این گیاه بسیار متنوع است و به دلیل زیادی تعداد گل ها روی هر بوته، مجموع حاشیه های گلکاری شده با قرنفل، یکپارچه گل و بسیار زیبا است.


شرایط محیط رشد:


قرنفل نسبت به سرما مقاوم است. به نور کامل نیاز داشته و خاک به نسبت قلیایی و سبک را می پسندد. 

خاک با زهکش خوب و مواد ارگانیک مانند خاک برگ و یا کود دامی پوسیده، رشد و گلدهی این گیاه را تضمین می کند.

در مکانی با نور کامل آفتاب (حداقل 6 تا 8 ساعت نور مستقیم) به خوبی رشد می کند. نور کم محیط، از جمله دلایل عدم گلدهی مناسب این گیاه و رشد ضعیف آن است. در مناطقی که دمای تابستان بالا است، وجود سایه در بعد از ظهر به شادابی و رشد و گلدهی بیشتر این گیاه کمک می کند.


به آبیاری منظم و متوسط نیاز دارد. زمانی که سطح خاک خشک شد می توان گیاه را آبیاری کرد. آبیاری بیش از اندازه این گیاه و ماندگاری آب در خاک پای گیاه موجب پوسیدگی طوقه، زردی برگ ها و از بین رفتن گیاه می شود. آبیاری کم نیز در ابتدا موجب کاهش گلدهی گیاه، عدم رشد، خشک شدن برگ ها و کوچک ماندن گیاه می شود.

برای گلدهی نیاز به بهارش دارد. گرچه رقم های جدیدی از آن تولید شده که نیاز سرمایی ندارد. نیاز سرمایی آن با قرار گرفتن گیاه به مدت 12 هفته در دمای 4 تا 7 درجه سانتیگراد برآورده می شود.


تکثیر:


تکثیر قرنفل از طریق کشت بذرهای آن صورت می گیرد. بذر آن را باید در تیر و مرداد در خزانه کاشت و نشا را در مهر و شهریور به محل اصلی منتقل کرد. گیاه جدید یک سال پس از کشت در محل اصلی، گل های بسیاری تولید می کند.



: منابع  

http://en.wikipedia.org/wiki/Dianthus_barbatus

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%B1%D9%86%D9%81%D9%84

نارگیل

http://www.finegardening.com/sweet-william-dianthus-barbatus

خلیقی، ا. 1385. گلکاری (پرورش گیاهان زینتی ایران). انتشارات روزبهان، چاپ دهم، 392 صفحه.


نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی