کشت پیاز و مصرف آن توسط قبائل مختلف آسیا از زمان‌های بسیار قدیم متداول بوده است و زادگاه اصلی آن را در مناطق جنوب غربی آسیا می‌دانند. پیاز گیاهی است دوساله، یک‌پایه دگر بارور که دارای دو نوع ساقه‌ی حقیقی و کاذب می‌باشد.
سوخ پیاز از متورم شدن ساقه ی کاذب ایجاد می‌شود. در ایران ارقام مختلف محلی و خارجی کشت می‌شوند که اکثر آنها در اثر گرده‌افشانی طبیعی خلوص خود را از دست داده و مخلوط شده‌اند و امروزه بیشتر پیازکاران، بذرهای مخلوط را کشت می‌کنند.
